Het leven van Max en z,n mama *week 17*

image_pdfimage_print

Wat ben ik gek op mijn ventje, steeds meer mooie momentjes beleef ik met hem. In het begin vond ik lang knuffelen met hem moeilijk, en wilde ik dan ook niet. Nu dat ik het heel fijn ga vinden, is Max zo van ik wil het liefst gewoon alles zien. Dus hup die hoofd omhoog en niks lekker rustig tegen mama aanliggen om te knuffelen. Wel leuk ook te zien dat hij zo nieuwsgierig en ondernemend is. Je hoeft hem niet steeds zelf te vermaken, hij onderneemt zelf die dingen vaak wel. En ook gaat hij steeds meer grijpen naar dingen, wat ik ook al zo knap van hem vind. Ja mijn baby is geen baby meer, maar echt een kleine vent al.

Ik schrok me wild

Ja kindjes leren steeds nieuwe dingen, of ik blij ben met sommige dingen. Aan de ene kant zeker wel, maar ik kreeg echt even de schrik van mijn leven. En waarom nu net nu in deze periode. Max slaapt sinds een paar dagen niet meer in de inbaker doek, want hij breekt toch steeds uit. En hij is nu gewend aan een slaapzak, daar ben ik echt heel blij mee. Maar ligt hij in bed en ligt hij ineens op zijn zij te slapen. Het ziet er zo schattig uit, maar ik was alleen maar in tranen omdat ik het een eng idee vind dat de volgende stap weleens kan zijn op zijn buik doorrollen. En dat hij dus met zijn neusje in de matras drukt. Dit brengt me terug naar Daan, daarom schrok ik echt enorm. Want Daan is natuurlijk met zijn gezichtje tegen mij aan in slaap gevallen en niet meer wakker geworden. En ik weet dat Max een heel ander kindje is, maar het gevoel gaat nog niet echt mee. Ook komt erbij dat het zondag precies de datum is van de leeftijd dat Daan is geworden. Op twee dagen na vier maanden. Dus Max is dan even oud als Daan is geworden. Dit maakt het nog extra dubbel dat hij dit nu ineens gaat doen.

Maar gelukkig kan ik ook het schattige ervan zien, want kijk nou hoe lief en vredig hij er met zijn konijntje bij ligt. Ik zal hier dan maar aan moeten wennen dat hij van nu af aan dit soort dingen gaat doen in bed, waar ik niet bij ben. Heb nu wel veel de neiging om even te spieken bij hem, maar bedwing me er soms ook wel wat in.

Knuffel van Oma

Oma is langs geweest, mijn moeder. En we hebben even heerlijk buiten gewandeld samen met Max. Ook lekker even bij gekletst, want zo vaak zien we elkaar niet. Max kreeg toch zo,n lieve knuffel. Waarop oma zei, ja toen ik hem in me handen had dacht ik “ohhh roze” en vroeg in de winkel of dat wel kon voor een jongen. Daar zeiden ze dus ja, en zo kreeg Max een super leuke knuffel. Nou oma, Max vind hem geloof wel erg lief. En zijn mama vind het ook zeker kunnen een jongen met deze roze varkens knuffel.

Please follow and like us:
Pin Share

Comments

comments

2 thoughts on “Het leven van Max en z,n mama *week 17*

  1. Vandaag is een moeilijke dag voor je Debbie. Heel veel sterkte, ik hoop dat je de dag een beetje goed doorkomt en gelukkig is er morgen weer een nieuwe dag. Een dag waarna Max altijd ouder zal zijn dan Daan is geworden. Maar ik denk dat Daan er altijd zal zijn, in jullie hoofd en jullie harten en over jullie zal waken. Echte liefde is oneindig. Liefs van Corrie

  2. Dag Debbie. Wat een rare dag moet het zijn. Vandaag is Max ouder dan Daan*. Ik hoop dat je gevoel van vertrouwen sterker wordt, je angst minder. Hoe is het nu? Heb je al hulp voor de postnetale depressie? Hoe voel je je?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge