Een jaar geleden toen Daan voor het overlijden nog in het ziekenhuis lag kregen we bezoek van de Cliniclowns weten jullie dat nog? Voor de lezers die nieuw zijn lees maar even terug. Deze ontmoeting was zo bijzonder voor mij als mama. Maar ik merkte aan Daan ook dat het hem iets deed hoe klein hij nog was. Na zijn overlijden kreeg ik de vraag via Cliniclowns of ik mee wilde doen aan een interview voor op de site, het magisch moment. Dit vond ik zo leuk dat ik er natuurlijk gelijk ja op zei. Maanden later kreeg ik een mail, waar ik zo om moest huilen. Zo ontroerd was ik erdoor. Deze mail kwam van Cliniclown Streep. Ze kwam per toeval (ik geloof niet in toeval, dit moest gewoon zo zijn) op de site van de Cliniclowns waar ze normaal nooit komt. En ze vond het stuk van de magische momenten. Daar herkende ze in het stukje over Daan zichzelf. Clown Streep besloot mij te mailen omdat ook voor haar deze ontmoeting nog heel goed in haar geheugen stond. Ik was echt verbaasd daarover want hoe lang hebben we bezoek gehad van hun, hooguit 5 a 10 minuten. Daan en mij als mama had haar zoveel indruk gemaakt wat ze graag met mij wilde delen. Ze vroeg me of ik als herrienering misschien foto,s wilde hebben van haar en haar collega clown. Dit omdat ik had aangegeven dat die rode neus die Daan kreeg zo belangrijk voor me was. Ja dit wilde ik wel, maar ergens in mij zei dat ik haar graag nog eens wilde ontmoeten. Precies waarom wist ik nog niet helemaal, maar dacht ik vraag het gewoon.
Deze vraag moest ze overleggen, maar ze kreeg een akkoord dat ze me voor 1 keer mocht ontmoeten. Dus wij plande een afspraak. Dit vond ik zo mooi dat clown Streep hier voor open stond. Wat was ik zenuwachtig, maar het was een heel fijn gesprek. Ik heb haar verteld hoeveel indruk hun bezoek heeft gemaakt, waarop zei op haar beurt vertelde wat haar zo veel had gedaan. Haar woorden, de liefde die ik zag en voelde tussen moeder en zoon was zo sterk. Waarop ik zei onvoorwaardelijke liefde. Daarna heb ik mijn verhaal verteld, vanaf geboorte (zelfs nog ervoor) tot aan het overlijden. Wat prachtig als mensen willen luisteren naar je verhaal.
Inmiddels ben ik erachter waarom ik graag deze ontmoeting wilde, ik wilde even het gevoel terug halen van de ontmoeting met Daan. Even terug gaan naar dat moment en het in gevoel op te kunnen schrijven voor mijn boek. Dit is een herinnering om nooit te vergeten en door te geven aan zijn broertje of zusje.
Mooi
Lieve Debbie, vandaag 12 september een moeilijke dag voor jou en je man. Vandaag precies een jaar geleden moesten jullie afscheid nemen van jullie prachtige zoon Daan. Wat een groot verdriet. Ik hoop dat het niet alleen maar een verdrietige dag wordt maar dat jullie samen ook kunnen genieten van de mooie herinneringen aan Daan. Ik wens jullie in elk geval heel veel sterkte! Liefs van Corrie
Ook ik wens jullie vandaag heel veel sterkte! Een dikke, warme knuffel en veel liefs!
Anneleen onlangs geplaatst…Reisverslag Wales