Take a look at my life *week 20*

De dagen gaan zo,n beetje aan mij voorbij. Het gaat snel, omdat ik gewoon haast geen tijd voor mezelf heb. Ik snap het dat hoort erbij met een baby. Maar wat extra rust is wel welkom. Toch hebben we best een makkelijk kind, want heel veel huilt het niet. Alleen ik heb er gewoon moeite mee om hem af en toe te laten huilen. Soms hebben baby,s dat gewoon nodig, juist ook te leren dat het soms even zonder papa en mama kan. Tot nu toe is hij steeds in dezelfde ruimte als ons, en ook dat is niet altijd goed. Maar dat komt wel als we er samen aan toe zijn.Het begint al aardig te wennen elke week naar het ziekenhuis met de bus. Het is heerlijk te weten dat Max weer even in bad kan, nadat het gips verwijderd is. Ja helaas gaat het er daarna weer omheen. Dit was de vierde week, dus als alles goed verloopt nog twee keer en dan voor zes weken lang gips erom heen. Ik verlang er echt naar dat ik niet meer elke week erheen hoef.Er is echt weinig tijd voor mijzelf naast Max, maar af en toe moet je ook ontspannen zonder dat je alleen even gaat slapen. Dat is het liefste wat ik doe als ik tijd voor mezelf heb. Dit was ook wel even welkom om deze serie terug te kijken. Ik neem het maar even wekelijks op omdat het te laat voor mij op tv komt. Dan wil ik gewoon lekker in bed liggen slapen. Want voor ik het weet moet Max weer een flesje hebben.Ja ik had nog even een uurtje voor ik aan het eten zou beginnen te maken. Dus besloot ik even mijn ogen dicht te gaan doen. Het was in de middag zo lekker weer dat we even zijn gaan wandelen. Maar dat is natuurlijk ook wel weer vermoeiend. Ook ergens krijg je er positieve energie van om lekker als gezin naar buiten te gaan. Even weer een stukje verkennen in Winsum. Helaas raak ik niet meer uitgerust na slapen en heb ik hele dagen extreme hoofdpijn. Toch moet ik door deze fase heen. Het zal vast allemaal wel beter gaan worden.