Het afgelopen jaar is er veel gebeurd vooral de laatste maanden van het jaar. In het begin van 2024 waren er al twijfels over de school van Max en toch groep 2 deed hij prima een kleine klas deed hem goed en we kregen weer meer vertrouwen in de school voor hem.
Een jaar voor mij met veel meer beweging, het sporten doet me goed. Wel helaas veel benauwdheid, waar ik nu eindelijk weet dat ik een lichte vorm van astma heb. In het nieuwe jaar moet blijken of de pufjes hun werk zullen doen.
Een jaar van aantrekken en afstoten, het blijft lastig mensen dichtbij te laten houden. Waardoor er veel minder afgesproken wordt met gezellige mensen. En ook mijn zorgen met vrienden minder deel.
Van dingen voor mijzelf doen naar mijzelf wegcijferen omdat ik alles geef voor Max. De laatste maanden kom ik helemaal niet meer echt aan mijzelf toe. de zorgen voel ik in mijn lichaam en een jongetje steeds verder wegglijden op school voelt zwaar. In ren mezelf voorbij om het voor Max zo fijn mogelijk te maken. Ik ren en vlieg van huis, school, gymles, freerunning, soms Molendrift voor zorg, zwemles, dagbesteding en weer terug naar huis. En de laatste weken voor de kerstvakantie was dat nog veel meer. Wat een goede beslissing voor Max is, halve dagen naar school, merk ik dat ik er moeite mee heb het te accepteren. Ja het liefst heb ik hem thuis van school, maar mijn dagbesteding lijdt eronder waardoor ik net niks kan. Het sporten staat voorop, waardoor ik veel mis met de groep zelf.
Van het niet meer vertrouwen in de zwemlessen, naar 1 op 1 les, en de kans lopen dat hij niet meer terug mag komen in het nieuwe jaar. Heeft hij met vrij zwemmen dingen laten zien die hij nooit deed, vanwege een duikbril die hij aangeboden kreeg. Waardoor we nu in het nieuwe jaar starten met zwemles met mij de zwemjuf en Max met zijn duikbril op.
De onzekerheid van waar zijn gedrag vandaan komt en zijn scholing vallen zwaar. Tijd is wat het nodig heeft, maar het duurt te lang hem zo ongelukkig op school te zien.
Een jaar dat ik weer mijn doel vooruit geschoven heb en nu voorlopig helemaal geen kans zie om reiki 2 te gaan doen.
Ik weet dat ik veel aan mijzelf heb gewerkt de afgelopen jaren en dat er veel veranderd is, nu te merken dat alle stress om Max zijn geluk mijn parten spelen. Het dus nodig is om in het nieuwe jaar, weer wat meer aan mijzelf te denken. Ondanks alle zorgen om Max.
2025 mag een jaar worden met nieuwe mooie lichtpuntjes en hopelijk een fijne leerplek voor Max, of dat nu zijn huidige school is of een andere plek. Zolang hij maar weer gelukkig is en kind kan zijn zonder al die zorgen en zijn volle hoofdje.
Ik wens jullie ook allemaal heel veel mooie nieuwe lichtpuntjes in het jaar 2025.
Hey! Ik heb je blog gevonden, wat fijn. Ik volg je al jaren via Instagram en ben blij je te hebben teruggevonden. Leuk <3
Een heel fijn 2025 gewenst met heel veel lichtpuntjes. Hopelijk vind Max zijn plekje en denk je ook wat meer aan jezelf!
Leuk dat je me hebt terug gevonden. Het was al zolang terug dat ik iets schreef op me blog. Hopelijk gaat het me weer lukken dit vaker te gaan doen.