2 weken voordat Daan* overleed lag hij nog in het ziekenhuis. Daar heeft hij 3 weken gelegen. Ik was er elke dag te vinden. Zat daar hele dagen bij hem op zijn kamertje. Opgesloten voor de buitenwereld, zelfs voor de rest van de afdeling. Af en toe ging ik de kamer af zonder Daan* Maar meestal was ik gewoon bij hem. Tot een paar dagen voor zijn ontslag mocht hij even van de kamer af. Mochten alle snoeren los en kon ik hem lekker in me armen mee over de afdeling nemen. Dan liep ik gewoon even rond. En besloot maar eens samen met hem de speelkamer in. Nou dat was wel heel geweldig, zo,n beetje het hoogtepunt in zijn opname. Sieneke die ik daar ontmoette sloot ons in het hart. Dat heeft zoveel betekent dat even in de speelkamer zijn dat ik nu besloot iets terug te doen.
Ik besloot een poging te wagen en het bedrijf waar ze Digi Birds leveren te mailen met mijn verhaal. Mijn idee, kindjes blij maken op de kinderafdeling van het Martiniziekenhuis. Nou en of dat is gelukt. Ik kreeg een grote doos thuis gestuurd met deze lieve zingende vogeltjes. Wat wordt je vrolijk van die kleine vogeltjes. Zelf kon ik het niet laten er eentje achter te houden. Op de speelkamer blijft er een staan. En zo mooi, ik citeer Sieneke “steeds als ik het vogeltje zie staan en jij de jouwe thuis dan denken we aan elkaar” Nou en dat doe ik zeker.
Maar goed ik ging dus de kindjes daar blij maken. We zijn dus samen langs de kindjes gegaan. En de vogeltjes aangeboden. Zo leuk om te zien dat je met zoiets kleins een kind blij kan maken. Gewoon weer even kind zijn en niet alleen maar ziek zijn. De dag dat ik er was, was ik niet de enige die aan deze kindjes dacht. Het was een paar dagen voor kerst en er was een groepje studenten met een project voor school. Ze hadden een houten kerstboom gemaakt en voor iedereen een cadeautje erbij gelegd. Ook gingen ze lekker knutselen met de kinderen. Wat een plezier om te zien.
Ben een paar uur op de afdeling geweest, zelf even mee wezen lunchen. Wat was het een mooie maar ook emotionele dag daar op de afdeling. Was thuis ook echt onwijs moe hiervan.
Wauw wat mooi! Ik vind het heel moedig en bijzonder dat je dit hebt gedaan!
ik heb echt zoveel bewondering voor je. Wat lief dat je ook aan de andere kindjes dacht!
Wat ben je toch een lieverd om dit te doen voor andere zieke kindjes…
Wat ben jij toch een warm mens, zelf in diepe rouw en ook nog aan die andere kindjes denken. Debbie je bent een kanjer xxxx
Wat een geweldig initatief Debbie. Echt super goed gedaan. Zijn die kindertjes ook weer opgevrolijkt. Echt geweldig van je. X
Francesca onlangs geplaatst…Gezellig: Mama Kijkt Anders Wintereditie!
Hoi Debbie , Ik lees altijd alles wat je schrijft, maar omdat we elkaar totaal niet kennen vraag ik me steeds af of ik dat wel kan doen.?
Je schrijft zo over je verdriet en alles wat je doet dat ik me wel eens rot voel dat ik als buitenstaander mee lees
Toch kan ik het moeilijk laten , omdat je zo veel sterkte en moed uitstraalt, daar heb ik ook iets aan, maar , is dat wel de bedoeling.
Ik ben geen jonge moeder, maar een oma, heb wel veel meegemaakt toen ik mijn baby kreeg en daarom kan ik veel begrijpen.
Jij straalt zo veel uit ,Daan zou zo trots op zijn moeder zijn, Maak je wel al mee vanaf je 20 weken echo en bewonderde je toen al.
Wil je eens laten weten of je vindt dat ik gewoon mee kan doen met je.
Liefs Elisa
Ooh wat een prachtig initiatief van jou!!
Miranda onlangs geplaatst…Kleuren voor volwassenen.
Wat ontzettend mooi!