Hoe onvoorstelbaar is het om een kindje te verliezen, ik weet er alles van. Maar hoe is het om een kindje te verliezen tijdens de zwangerschap. Ik kan me daar echt helemaal niks bij voorstellen. Zo dankbaar dat ik nog vier maanden heb mogen zorgen voor Daan. Nathalie van Stijn heeft een hele zware zwangerschap gehad. En dan op het laatst gewoon je kleine meisje verliezen. Al die tijd was Juul sterk genoeg om door de zwangerschap heen te komen. Ondanks alle ziekenhuis bezoekjes red ze het tot 32 weken om de geboorte uit te stellen. Maar dan toch wordt er besloten met spoed een keizersnede in te plannen. Het gaat plotseling niet meer goed met de kleine meid. Ze overlijd voordat haar mama haar heeft gezien. Nooit heeft ze haar oogjes mogen openen. Zo,n klein onschuldig wezentje, geen kans op het leven buiten mama,s buik. Juul is overleden aan de gevolgen van een placenta praevia totalis (voorliggende placenta) Dat is de reden waarom Nathalie tijdens de zwangerschap vele bloedingen heeft. En eigenlijk de gehele zwangerschap rust nodig heeft.
Mijn mening: Ik heb lang over dit boek gedaan, huilend heb ik op bed gelegen met het boek in me handen. Wat is het toch een wonder om onbezorgd zwanger te mogen zijn. Je ziet het maar het gaat veelte vaak mis. Het was niet alleen maar verdriet, het is geschreven met een lach en een traan. Maar omdat ik zelf mijn kindje heb verloren, moest ik soms echt het boek weg leggen om even flink te huilen. Wat zij allemaal heeft mee moeten maken, het is echt heel oneerlijk.
Ik kon me heel erg inleven in het gevoel wat ze beschreef, de onmacht, verveling en verdriet. Een mooi dagboek van een vrouw die niet onbezorgd zwanger zijn.
Wil jij ook dit boek hebben ga dan naar Lieve Juul
Wauw wat lief . ….en de gerbera erbij op de foto. .. dank je. En wat knap dat je het gelezen hebt.
liefs nathalie
nathalie onlangs geplaatst…Zaterdagboek: emoties
Knap dat je dit gelezen hebt, het lijkt me ontzettend heftig!
Malou onlangs geplaatst…SHOPLOGJE
Ja heftig was het zeker wel
Knap dat je het hebt kunnen lezen…Mijn beste vriendin heeft dit helaas ook meegemaakt, op de uitgerekende dag moest ze bevallen van haar overleden dochtertje…zo ontzettend onwerkelijk, oneerlijk en onbegrijpbaar…
Wat mooi dat Nathalie dit heeft kunnen beschrijven in een boek…ik hoop echt dat het opschrijven haar verdriet een beestje heeft verzacht…
Liefs voor jullie beiden xxx
janske onlangs geplaatst…Shoplog Juli 2015
Wat naar dat je vriendin dit heb moeten meemaken… Misschien een aanrader dit boek voor haar. Ja schrijven helpt in het proces van verwerking, en ook een boek over ons kindje laat het in leven ervan.