De eerste drie weken in het nieuwe jaar zijn alweer voorbij gevlogen. Ik ren en vlieg heen en weer. Ik ga nu geen twee dagen naar de dagbesteding maar vier halve dagen. Maar kom net niet steeds toe aan iets, want dan moet ik weer richting school om Max op te halen. Omdat hij halve dagen naar school gaat. Dit is oke voor hem, maar best pittig om hem veel meer thuis te hebben. Juist omdat hij heel moeilijk aan spelen komt, en hij na schooltijd vooral veel op de bank hangt met filmpjes of games. En ja dit heeft hij ook nodig, maar daar is hij ook weer heel moeilijk uit te halen. Wat wel nodig is. Het is en blijft nog even een puzzel, maar ondertussen doen we ook zeker leuke dingen. En scheppen we zo nu en dan wat orde met hem en het huis.
Omdat onze zoon een probleem heeft met dingen wegdoen, stapelt het speelgoed hierop. Hiermee moeten we echt nog eens mee aan de slag met hulpverlening. Maar voor nu gaat school even voor op echt opruimen. Het gaat hier niet alleen om speelgoed, maar ook om alle knutselwerkjes, papiertje enz… Het is al wel wat minder geworden, maar nog steeds niet op een normale manier. Dan zal je zeggen, gooi het gewoon weg ofzo… maar daar zitten enorme boze buien aan vast als hij het door heeft.
Maar omdat ik het steeds zo chaos in huis vind, hebben we nu bij de Ikea speelgoedkasten gekocht. Eentje voor de woonkamer en eentje voor zijn eigen kamer. Helaas heeft hij enorme grote wagens die gewoon negens in kwijt kunnen. Maar voor nu hebben we al het andere spul in de bakken van de kasten kunnen doen. Die zondag stond dan ook voor mij in het teken van opruimen, schoonmaken en rust creëren in mijn hoofd hierdoor. Het oogt nu een stuk rustiger, en dat voelt voor mijn hoofd ook een stuk fijner. Daarnaast kan hij nu makkelijker die bakken uit de kast halen om iets te pakken. En heb ik niet al die kleine en grote losse bakken meer in de woonkamer. Het is en blijft nog steeds veel. Maar voor nu kan ik hier weer even mee leven.
Woensdag moest ik naar het ziekenhuis voor mijzelf, en daar kon ik Max niet bij gebruiken. Ik vroeg een vader van een vriendje of hij met hun meekon naar Freerunning. Zo ging hij mee zijn vriendje van school halen, en kreeg ik deze leuke foto dat hij lekker even aan het klimmen was op het schoolplein. Hij vond het zo leuk dat hij hem mocht ophalen van school. Daarna konden ze nog even bij hun wat drinken en wat lekkers krijgen en spelen.
Daarna was het tijd voor de les freerunning waar beide jongens opzitten. Ook daar kreeg ik een leuke actie foto van. Het is fijn dat dit kan en dat ik zonder zorgen om hem naar het ziekenhuis kon.
Wat is zwemles vanaf het begin een struggle voor hem, van een gewoon groepje, naar water gewenning groepje, naar lange pauze, naar 1 op 1 zwemles. En nu na de kerstvakantie ga ik samen met hem het water in, en help de juf hem begeleiden in het water. En wat een mijlpaal nu met de tweede les na de vakantie hij heeft zijn eerste sticker gehaald voor het durven onderwater kijken. Hij doet het op zijn manier en dat is met duikbril. Hij duikt ringen op, zwemt stukjes onderwater. En ik ben hier megatrots op, want we komen van ver. Op naar nog meer nieuwe mijlpalen met zwemles.
Na zwemles even lekker rustig aan doen, want het is altijd erg vroeg voor een zaterdag om naar zwemles te gaan. En in de middag stond er nog iets leuks op de planning.
Er was een kinderdag georganiseerd op de oude manege van de dagbesteding (waar ik zelf onderdeel van uit maak) Natuurlijk nam ik Max mee, omdat hij spelen daar altijd leuk vind. Ik kon zelf weinig helpen, want ik moest de hele tijd bij Max in de buurt blijven van hem. Hij vond het wat spannend, omdat het ook wel heel druk was. Het was een groot succes met voetballen, springkussens, cake versieren en schminken.
We moesten wel een uur eerder weg, omdat ik nog om 16.00 een schrijfworkshop had. De eerste van het nieuwe jaar, en het was een enorme uitdaging de nieuwe workshop.
Recente reacties