Het is alweer een maand geleden dat ik schreef over Max. Want de updates komen nu maandelijks en niet meer wekelijks. Max is vandaag zeven maanden oud. Ik blijf het zeggen wat groeit hij goed en wat doet hij het prima. Bijna altijd vrolijk mannetje in huis te hebben, een makkelijke slaper en weinig huilbuien. Een kind volgens het boekje, nee dat geloof ik niet. Maar dat hoeft ook niet. Het is mijn kind en dat is het belangrijkste, hoe hij in mijn ogen ontwikkeld. Allemaal leuk al die uitspraken en regels van het consultatiebureau waar ik me graag aan wil houden. Ben helaas zo,n moeder die heel erg van structuur en regelmaat houd. Beetje te veel. Een moeder die het liefst de hele dag met de kleine man thuis zit zodat hij voldoende slaap krijgt, op tijd zijn eten krijgt. Nou dit mag echt wel wat losser, maar hoe weet ik nog niet zo goed. Ik raak een soort van in paniek als alles een beetje anders loopt dan in mijn hoofd. En ook dus als zijn ritme weer wat veranderd. Toch moet ik daarmee dealen want dat hoort nou eenmaal bij een kind hebben. Dus ik doe mijn best en luister het liefst naar mijn eigen gevoel.
Commentaar van het consultatiebureau
Ja het was weer even tijd om langs het consultatiebureau te gaan en al eerder kreeg ik in Utrecht tijdens mijn opname datzelfde commentaar. Dat baby,s niet op hun buik mogen slapen. Ja meneer heeft toen hij de brace nog niet accepteerde besloten dat hij op zijn buik wilde slapen. Nu leggen wij hem zelf steeds op zijn buik, omdat als hij op zijn rug ligt onrustig is en dus niet wil gaan slapen. Dus wij kiezen het liefst voor een lekker slapend kindje van 19.00 tot 07.00 op zijn buik. Het is dat hij rode wangetjes heeft door het kwijlen en het schuren van zijn gezichtjes als hij slaapt anders had ik nooit verteld dat hij op zijn buik slaapt. Omdat ik wist wat er ging komen. Maar het ergste is, ik weet dat ze zou zeggen dat het gevaarlijk is. Dit is iets wat ik zeker niet wilde horen. Hierdoor spookt er af en toe toch weer angst door mijn hoofd, van wat als er echt iets gebeurd. Dan is het onze schuld omdat wij hem op zijn buik lieten slapen. Maar ik weet zeker dat er met Max nog meer kindjes op hun buik slapen en dit zelfde te horen krijgen dat het officieel niet mag en dus gevaarlijk is.
Verder was ze zeer tevreden over Max, hij valt onder de gemiddelde baby. Groeit prima en zijn ontwikkeling ligt ook mooi op lijn. En ik maakte me daar ook zeker geen zorgen over. Ik zie dat onze man het prima doet. Al heb ik zeker vaak onzekere momenten, maar weet ook dat het eigenlijk helemaal niet nodig is. Max doet het goed en dat telt.
Structuur
Ik ben best wel pietje precies, dat houd in dat ik steeds die veranderingen best moeilijk vind. Maar uiteindelijk vinden wij samen dan wel weer een goede weg. Ik weet dat het nou eenmaal steeds veranderd met een kleintje. En helemaal nu hoe meer hij gaat eten. Aan de ene kant ga ik het liefst op mijn eigen gevoel af en volg ik Max, maar hou ook wel wat vast aan het consultatiebureau. Daardoor is Max al best wel redelijk ver met hapjes eten en staat hij sinds het weekend nog maar op twee gewone flessen melk en een papfles in de ochtend. Daarnaast krijgt hij twee stuks fruit, ja wel gepureerd en in de avond een warme hap en soms een toetje na. En dit gaat er vaak allemaal heel goed in. Af en toe zijn we aan het oefenen om hem wat extra vocht binnen te laten krijgen. Maar moet nog niet heel veel hebben van water, thee en diksap.
Maar dit houd ook in dat ik graag het liefst veel thuis ben met Max, zodat ik zeker weet hij genoeg slaap krijgt en op tijd zijn hapjes en flessen. Dit zorgt voor rust voor hem en mij, want slaapt hij een keer minder in de middag is het vaak in de avond huilen. En natuurlijk is huilen soms heel normaal, wat hij zeker ook weleens doet. Maar als ik dat kan voorkomen door structuur is dit alleen maar fijner voor beide. Toch mag ik hier wel losser in gaan worden, want op deze manier zit ik echt thuis vast. En ja er zijn zeker uitzonderingen, want ik moet weleens naar het ziekenhuis met hem. En ik ga weleens naar het babycafeez met hem. En ondanks het soms tegenstaat gaan we ook wel in de avond op bezoek bij opa en oma voor een verjaardag. Er komt gewoon bij mij als iets anders loopt dan het in mijn hoofd zit vaak stress op, waar ik dan weer prikkelbaar van kan worden. En de rust in huis verdwijnt. Toch ga ik proberen voor mezelf iets losser te zijn, want ik wil niet altijd alleen maar thuis zitten met Max. Nou als ik nu naar buiten kijk met deze vele regenbuien blijf ik lekker met Max thuis. Moet al genoeg door de regen door om hem naar de kinderdagverblijf te brengen en halen. En zorg ook vaak als ik afspraken heb dat ik die plan op de dagen dat Max dus op de kinderdagverblijf zit.
Spelen
Max kan zich prima zelf vermaken op het kleed, ja hij ligt sinds een tijd op een kleed op de grond. Omdat met zijn brace de box gewoon voor nu te klein is. Hij kan dan niet vrij rollen, wat hij graag doet. Van rug naar buik en weer terug van buik naar rug. Zo kan hij de kamer door rollen als hij wilt. Maar omdat hij met zijn brace heel hard op de vloer slaat, leggen we hem steeds weer terug op het kleed. (tijd voor afbouw van de brace, maar dat komt) Altijd liggen er een paar speeltjes op het kleed en die wissel ik steeds zodat hij niet verveeld raakt. Alles vind hij even leuk merk ik en alles gaat regelrecht in de mond. Hij maakt al wel kruipbewegingen, maar vooruit komen doet hij niet. Soms wel een beetje achteruit, maar als hij het door gaat krijgen dan gaat hij denk als een speer door de woonkamer heen. Voor nu blijft het dus bij rollen. Voor hem zing ik ook graag liedjes, ik hou echt van de ouderwetse kinderliedjes. En soms ontdek je wel hele leuke liedjes, stiekem vind ik het zelf nog leuker geloof ik dan Max. Boekjes lezen deed ik een tijdje steeds voor het slapen gaan, tot ik merkte dat hij te moe was ervoor. Omdat hij in de avond best lang op is, dan is het best lang als je ook nog een boekje voorleest voor het slapen gaan. Dit zou ik eens moeten kijken voor een ander moment te pakken, want ook dit is natuurlijk heel leuk om te doen. Sinds kort is Max ook lid van de bibliotheek dus wel kunnen lekker veel boekjes gaan lenen als we willen.
Top hoor lees weer graag wat je samen met Max doet hij groeid hard volgens mij kan hij best al goed zitten misschien wel snel een klei stukje op de fiets dikke kus van oma
Maar Max kan toch inmiddels rollen? Ik weet inderdaad dat het wordt afgeraden om kleine baby’s op hun buik te laten slapen, maar als ze eenmaal rollen is dat toch niet te voorkomen? Wat willen ze dan, dat je er de hele nacht naast blijft zitten om hem weer op zijn rug te leggen? Diksap is trouwens niet zo gezond, zit erg veel suiker in.
Ik leg Max zelf op zijn buik, omdat ik niet wist of hij zich zelf kon draaien met brace in de slaapzak. Maar inmiddels heb ik gezien dat hij van zijn buik naar rug kan draaien. Dus heb er weinig invloed op ben ik bang.
Het is niet de bedoeling van een consultatiebureau om je te pesten of om je angstig te maken. Buikslapers hebben nu eenmaal een grotere kans op wiegendood. Ja dat klinkt vreselijk hard maar je kan de feiten niet verdraaien. Ik heb zelf in mijn omgeving een kindje verloren aan wiegendood, ik ben ook jouw blog geen volgen door de rouwverwerking die jij ook meemaakte bij Daan. Het kindje dat ik ken had waarschijnlijk nog geleefd als het niet steeds op de buik was gelegd. Het is even doorbijten, mijn kinderen zijn ook buikslapers, maar je vergeeft het jezelf nooit meer als het mis gaat hierdoor. Sorry voor mijn harde bericht en ik wil je niet onnodig angstig maken maar dit is geen irreële angst maar iets waar je niet voor niets voor wordt gewaarschuwd.
Dat begrijp ik, maar ze zorgde er wel voor dat ik nog meer angst krijg hiermee. Het is me al vaak genoeg verteld dus zat hier niet op te wachten. Ik weet dat het gevaarlijk is. Maar heb liever een kind die goed slaapt dan dat hij steeds korte slaapjes doet of onrustig is. Inmiddels weet ik dat hij zich zelf ook kan omdraaien naar zijn rug, dus ik wil liever niet nog meer angst krijgen door al het commentaar. Denk dat er genoeg kindjes op hun buik slapen en je kan ook niet de hele tijd naast zijn bed staan om je kind te gaan draaien als die het zelf doet.
https://www.inbakeren.nl/blog/een-buikslaper-bestaat-niet/
Op dit blog vond ik hele handige tips. Ik hoop dat het je helpt en hoop ook dat je je weg gaat vinden in een wat onbezorgder moederschap. Als ik je verhaal zo lees dan worstel je nog steeds en je werkt er zo hard voor. Probeer het maar een beetje los te laten. Kinderen zijn zelf vaak heel flexibel en als je een beetje mee gaat in die flow komt het vast goed. Als hij eens een dag wat minder slaapt en hij huilt een beetje s’avonds gaat dat ook wel weer over. Hij moet ook leren dat het leven niet altijd voorspelbaar is en jij biedt hem zoveel structuur dat die basis wel goed is hoor. Vertrouw nou maar gewoon op jezelf. Maak een beetje plezier! Dat gun ik je zo!