Klussen in ons nieuwe huis 

image_pdfimage_print

Maandag was het dan eindelijk zo ver, we gingen s,morgens op pad naar ons nieuwe huis. Eerst nog even een inspectie samen met de makelaar. Nou alles was prima voor ons. Dus daarna door om te tekenen en de sleutels in ontvangst te nemen. Wat een raar moment samen met de vorige bewoners daar te zijn. De sleutels werden al over tafel naar ons geschoven. Maar werden toch weer naar het midden gelegd. Want ja we hadden er nog niet voor getekend. Dus mochten ze ook nog niet overhandigd worden. 

Nadat we de sleutels in ontvangst namen zijn we eerst terug naar huis (oude huis) gegaan, om nog even wat te eten. Daarna zijn we naar Winsum gereden met een hoop klus spullen. En konden we aan de slag in ons nieuwe huis. We zijn nu bijna een week verder en ik ben helemaal gesloopt. Ik kan en mag niet heel veel, Maar wil me ook niet nutteloos voelen. Ja natuurlijk voel ik dat ik flink over me grens ga, ondanks ik ook veel gewoon niets doe. Helaas krijg ik heel snel last van bekkenpijn en ja nu na bijna een week ben ik gewoon echt wel heel erg moe.

Het grootste gedeelte is alleen maar verven en dat doet mijn partner helemaal alleen. Ik ben er voor het schoonmaken, wat dingen al in ruimen en voor de catering. Beneden is alles klaar met verf en dus ben ik druk bezig geweest met alle plinten schoonmaken. Want die zaten helemaal onder de verf spetters.Iedere rit dat we naar Winsum rijden gaan er gelijk een hoop dozen mee, zodat het niet allemaal mee hoeft op de verhuisdag. Dat is straks voor de meubels. Ik kan niet wachten tot na 11 maart, want dan wonen we er officieel en kan ik me echt gaan richten op de inrichting. Daar heb ik echt zoveel zin in, van ons huis een thuis maken.

Ook ben ik ondertussen de buurt een klein beetje gaan verkennen. Al een paar keer boodschappen gedaan, Want ja van klussen krijg je trek. Ook alvast een rondje Winsum gelopen. Zo heb ik het station gevonden en het winkelcentrum. Wat ziet het er allemaal gezellig uit. Ook is het wel wennen dat je in een dorp bent, dat je dus veel vaker gedag wordt gezegd door mensen die je tegenkomt. Dat is al lang geleden voor me, want ik kom uit een dorp voor ik naar Groningen ging verhuizen.

Please follow and like us:
Pin Share

Comments

comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge