Maandag
Was alweer in de ochtend bij Ohanahome. Hier lekker in het zonnetje s,middags gezeten. Dus gewoon even genieten.
Dinsdag
Deze dag zoals elke week was ik ook weer bij Ohanahome.
Weer naar het werk toe op de kinderboerderij. De dag begon daar zo mooi met kleine baby eendjes. Helaas geen foto,s van, heb het wel gefilmd zo schattig. Maar met het schoonmaken op de ezel weide ging het mis. Er staan daar ook bokken en eentje ervan is echt heel vervelend. Die valt je gewoon aan en dat kan flink pijn doen met zijn horens. De eerste keer heb ik hem aardig weten tegen te houden, maar de tweede keer kreeg ik de volle laag na een gevecht met hem. Ik heb me werk gelaten voor wat het was, want dit was een trigger blijkbaar dat ik zo boos en zo verdrietig werd. Wat dan weer helemaal niks te maken had met dit voorval. Heb dus even mijn momentje alleen genomen, zodat ik weer even kon bijkomen van de emotie.
DonderdagVandaag veel gedaan in Ohanahome. De voorkamer wilde ze gaan aanpakken, opruimen en de muur verven. Daar zijn we dan ook mee begonnen. Ja zelfs ik heb mee geholpen met verven. Natuurlijk ook even een rustmomentje pakken, altijd goed.
Ik had wat last van mijn spieren dus ben ik even een stukje gaan wandelen.
Na deze wandeling ben ik een angst onder ogen gaan komen. Al een tijdje trekt het bad me, maar durfde er maar niet in. Ik weet uit het verleden dat door warmte mijn lichaam kan uitvallen. Nu is dat minder erg als je man in de buurt is en je kan helpen het bad uit te komen. Maar bij iemand anders thuis is het een dingetje. En ook dit bad is vrij diep waardoor je met een trapje erin en uit moet. Ze heeft het voor elkaar gekregen, ik hoefde de deur niet op slot te doen. En ik werd in de gaten gehouden, hoefde maar te roepen en ze zou er zijn. Maar het ging gelukkig allemaal goed. En heb aardig kunnen genieten ervan.
De avond hebben we beide een bijzondere ervaring beleefd, waar er nog een blog over online zal komen.
De nacht mocht ik blijven slapen bij haar in de mooie slaapkamer van haar.
Dit is dus de slaapkamer waar ik mocht slapen. Weer zo,n zelfde trapje als bij het bad om in het bed te komen. Maar zo,n geweldig bed. Die nacht heb ik dat niet zo ervaren want veel geslapen heb ik niet. Maar in de middag ben ik nog even terug gegaan. Ik was helemaal leeg door een gebeurtenis in het ziekenhuis die ochtend. Ben met Annelies de afdeling opgegaan die ik zo eng vind. Maar helaas mochten we niet naar het DOK waar het mij om ging. Daar hebben we nu een afspraak voor gemaakt. Daar ga ik dus zeker nog over vertellen.
Ook deze dag ben ik nog in bad geweest, dit keer een stapje verder en heb ik de deur op slot gedaan. En ik heb echt heerlijk genoten, kon me nu ook echt ontspannen.
Zaterdag
Thuis doorgebracht. Er moesten nog boodschappen gedaan worden. En heb me verder lekker rustig gehouden.
Op weg naar Apeldoorn. Ik had een meeting bij iemand thuis. Lekker gaan lunchen daar. Dit is een groepje die door gaat met de cursus “schrijf je levensverhaal 2” En dit was echt heel gezellig, dit willen ze dus vaker doen. Een schrijfclubje is opgericht, maar wil er zelf nog even over nadenken of ik dit wel echt wil. De cursus ja leuk, maar met dit weet ik het nog niet.
De dag liep wel heel anders dan verwacht, een mooie dag waar ik jullie later meer over ga vertellen.
Wat knap van je dat je, ondanks je angsten, toch lekker in bad bent gegaan en genoten hebt!
Beste Debbie,
Pas je wel op? Ik krijg eerlijk gezegd wel een beetje de kriebels bij het in een bed slapen met iemand die je moet helpen. Dat klinkt niet goed, juist omdat je zo kwetsbaar bent. Sterkte!
Ik snap je bezorgdheid, maar helemaal niet nodig. Ik kwam daar binnen voor hulp maar inmiddels is ze juist een heel dierbare vriendin geworden en helpen we elkaar.