Hoe bang ik zelf ook ben om mensen kwijt te raken in mijn leven, soms hoort het erbij. Dit keer koos ik ervoor om iemand te verlaten omdat het beter zo is voor mij.
Sommige mensen zijn negatieve energie vreters, en jarenlang heb ik in zulke mensen mijn energie ingestopt. Ik vond mezelf niet belangrijk genoeg om goed genoeg voor mezelf te zorgen. Dat ben ik nogal aan het veranderen. Ik vind mijzelf nu wel belangrijk genoeg om voor mijzelf te kiezen. En iedereen die daar niet bijpast moet daar voor wijken. Net na het overlijden van Daan wist ik hier niet mee om te gaan al die veranderingen. Maar voelde wel dat goed en slecht voor mij was. En als iemand een slechte invloed op mij had, kon die verwachten dat ik ontplofte. Omdat jarenlang altijd maar over mij heen liet lopen, kwam het er nu nogal heftig uit. Vele mensen mee pijn gedaan en heb spijt van de manier waarop ik dit heb aangepakt. Dat ik de waarheid vertelde nee, maar het had wel op een andere manier gekund. Nu ben ik nog altijd die balans aan het zoeken hoe je dat nou doet zonder te ontploffen maar wel duidelijk bent naar de ander.
Al een tijdje zat deze vriendschap me niet lekker, toch wilde ik het graag een kans geven. Want iemand na zo,n lange tijd terug in je leven hebben en dan links laten liggen kon ik niet. Ik heb geen spijt van de momenten die we samen hadden. Maar het was gewoon op, wat een nieuw begin zou moeten zijn werd het einde van onze vriendschap. De negativiteit overheerste de fijne momenten met haar, daar kwam ik pas echt achter toen ik een weekendje bij haar was. Ik merkte dat ik over sommige dingen niet wilde praten die ze aanhaalde. Moeilijke gespreksonderwerpen vermeed ik heel erg met haar. Ze deed zo haar best om het leuk voor mij te maken, maar dat werkte alleen nog maar meer ongemakkelijke momenten op.
Uiteindelijk hebben we het samen netjes afgehandeld. Ik voelde me daarna wel erg kil en koud, omdat ik tijdens ons gesprek weinig emotie toeliet, behalve af en toe boosheid. Zo herkende ik mij niet omdat ik juist zo echt niet ben. Maar ik weet dat als ik mijn emotie los zou laten dat ik of heel erg zou gaan huilen net als zij of dat ik juist heel erg met modder zou gaan smijten. Dat was het niet waard, nu gaan we allebei onze eigen weg weer. En voor mij voelt dat goed, er is een zware last van mijn schouders afgegleden.
Recente reacties