Daan is thuis

Eindelijk de dag voor de verjaardag van de papa van Daan kregen we te horen dat hij ontslagen werd uit het ziekenhuis. Jeeeh dat is waanzinnig om te horen. Dat betekend gewoon dat hij het goed doet. Eerlijk gezegd hadden we niet verwacht dat hij thuis zou komen voor de uiteindelijke uitgerekende datum 16 juni… Maar dus wel na 3 weken in het ziekenhuis is hij gewoon thuis. Best raar hoor om hem in de auto te hebben en hem echt naar huis mee te nemen. Het vorige ritje ging naar het UMCG.

De dag dat hij thuis kwam, was hij echt heel onrustig. Zo hadden we hem nog nooit mee gemaakt. Huilerig, terwijl hij zo helemaal niet is. Maar het waren ook allemaal zoveel nieuwe indrukken in zijn nieuwe huis. Omdat hij maar zo onrustig bleef hadden we echt het idee dat het een eerste gebroken nacht ging worden. Maar nee hoor hij ging heerlijk slapen, en hoefde er pas om 03.00 uit voor zijn nachtvoeding. En daarna pas weer om 07.00. Dus hij deed het echt heel goed.

Dag nummer 2 was het onrustige mannetje weer gewoon helemaal zichzelf. Niet huilen, maar gewoon genieten van papa en mama en zijn nieuwe omgeving. Hij vind het ook totaal geen probleem om heerlijk in zijn eigen bedje te slapen. En hij is op tijd wakker voor zijn voedingen. Vannacht had hij bij mij voor het eerst zijn hele fles leeg gedronken. En vanmorgen ging hij er ook goed in op een druk na. Gelukkig maar want onze boef had de sonde eruit getrokken. Nou hoeft thuiszorg zich niet te haasten om hem erin te brengen, want 11.00 is pas zijn volgende voeding. Hij drinkt dus mama melk uit een fles. Wil eerst dat hij die flessen allemaal leeg drinkt zodat hij van zijn sonde af is. En dan gaan we eens kijken of we hem aan de borst kunnen leggen. Dat hebben we in het ziekenhuis een paar keer geprobeerd en hij wil wel maar mijn tepel is te vlak. En met tepelhoedje was nog niet zo,n succes.

Maar het geeft niet we hebben de tijd, hij had eigenlijk nog niet eens geboren moeten zijn. Dus wat dat betreft doet hij het prima. In het ziekenhuis kregen we al hulp van een logopedist en een fysiotherapeut. Je zal denken waarom dan, en zeker de logopedist. Nou kindjes met het downsyndroom moeten meer gestimuleerd worden met leer momenten. En een logopedist is er niet alleen voor de spraak maar dus ook voor het leren drinken. De fijne motoriek. De therapieën krijgen we straks ook aan huis, zo kunnen wij als papa en mama leren hoe we met hem om moeten gaan. Omdat het net even iets meer zorg nodig heeft omdat hij een lage spierspanning heeft.

Omdat Daan,s papa jarig was zaterdag gingen we bbq-en. Maar toen mijn man dus boodschappen gedaan had, kwam hij met vrij weinig vlees thuis. Er was niet veel zei hij. Toen bedachten we even met zijn drietjes naar buiten te gaan. En naar de Aldi te lopen die zowat om de hoek bij ons zit. Toch even naar buiten met onze zoon.

Vanaf maandag krijg ik couveuse nazorg voor 12 uur, wel lekker toch nog een beetje hulp thuis te krijgen. En ondanks ik heel erg moe ben, en nog steeds weinig tot rusten toe kom geniet ik zo intens van ons kleine mannetje. Dit gevoel is zo geweldig, wist niet dat je zoveel van een mini mensje kon houden.

Please follow and like us:

Comments

comments